Jonas Hollevoet, een student-regisseur uit Brugge, mocht zijn eerste kortfilm op Film Fest Gent en het filmfestival van Leuven vertonen. ‘Arme jongen zo ver van huis’ is een western, komedie en tragedie en wel nog wat meer. Cowboy als identiteit, liefdesverdriet, bizarre personages en de zoektocht naar de zin van het leven in een bruin West-Vlaams cafeetje, safe to say dat er heel wat aan bod komt in de kortfilm.
Kan je eens kort uitleggen waarover de film gaat?
“Het gaat over een cowboy die in het midden van de nacht, na een ruzie met zijn lief, in een bruin café belandt. Dat café zit vol met bizarre personages die met hem babbelen over de liefde en een spiegel in de wc waar een soort alwetende god in huist. Het is moeilijk om zo even uit te leggen, maar het begint redelijk realistisch om vervolgens erg absurd te worden.”
Hoe kwam je op het idee?
“Het is eigenlijk wat bizar, maar ik had ooit al lachend gezegd dat ik jaloers was op mensen die een cowboyhoed dragen. Dat is heel aanwezig, je kan er niet naast kijken en dat is echt een deel van hun identiteit. Dan heb ik mij geout als cowboy tegenover mijn ouders als mop en vandaar ben ik beginnen spelen met het idee om een kostuum dragen, maar geen aansluiting kunnen vinden bij dat kostuum.
Voor de personages heb ik het idee gekregen van café De Vuurtoren in Oostende. Ik zat daar eens met mijn vriendin en er zaten daar echt opmerkelijke mensen die achteraf feitelijk allemaal personages in mijn film zijn geworden. Ik was in die periode aan het werken aan het script en alle personages zaten daar gewoon.”
Wat moeten mensen meenemen uit je film?
“Het is een ode aan de liefde, eenzaamheid en gewoon alles wat ons mens maakt. Het is een film met veel personages en stemmen en iedereen heeft wel een andere blik op liefde en eenzaamheid waardoor ik denk dat iedereen zich er wel ergens in kan vinden. Zeker in de abstractie van de film.
Je kan de film ook op twee manieren kijken: echt het verhaal volgen of het ook gewoon laten begaan en er zo dus heel wat zaken uit oppikken. Het blijft wel erg persoonlijk om zelf de betekenis uit je eigen film te halen natuurlijk. Je kan eruit meenemen wat je wil.”
Zijn er filmmakers die je echt hebben geïnspireerd?
“Het klinkt misschien wat cliché, maar David Lynch wil ik hier sowieso noemen. Die abstractie en de vreemde personages en dialogen komen echt van daar en misschien ook wat Ruben Östlund die ‘The Square’ maakte, maar eigenlijk heb ik mij vooral qua muziek laten beïnvloeden.”
Wat voor muziek zit er in dan?
“Ik ben een heel grote fan van John Fahey en die heeft een nummer ‘Poor Boys Long Way from Home’, vandaar de titel van de film. Ik wou er ook een gezongen nummer in en daarvoor heeft Hannah Vandenbussche iets geschreven en gezongen. Toen ik het nummer van John Fahey noemde, is zij ook bijna onmiddellijk op een idee gekomen.”
Daarnaast zit er nog heel wat andere muziek in: westerngitaar, metal, een orgel, synths, soundscapes... Echt van alles eigenlijk. Gilles Demolder heeft de score gemaakt en gitaar gespeeld. Het heeft wel even geduurd om alles op elkaar af te stemmen, het is veel proberen, knippen en plakken geweest, maar opeens waren de muziek en het geluid echt rond. Het is zo een zeer auditieve film geworden.”
Waar kunnen we het café uit ‘Arme jongen zo ver van huis’ zelf bezoeken?
“Kruibeke! Enkel de wc-scène werd in Bar Popular in Gent opgenomen omdat die mooiere belichting had.”
Hoe werd de film onthaald tijdens Film Fest Gent?
“Heel goed, ik was heel content. Het was ook echt tof om de mensen te horen lachen. Dat is soms wel moeilijk omdat iedereen toch wel een andere soort humor heeft. Maar ik denk ook dat het feit dat de film naast grappig ook dramatisch is, het net zo goed maakt. Achteraf hoorde ik ook mensen erover praten aan de bar of in de wc, dat was echt leuk om zo anoniem eens af te luisteren.”
Brengt de toekomst meer films?
“Sowieso, ik heb al veel projecten lopen, veel muziekvideo’s, maar het grootste nu is mijn masterfilm.”
Kan je daar al meer over vertellen?
“Awel, ik ben nog erg aan het zoeken en ideeën aan het verwerken. Het zal wel ergens in dezelfde sfeer liggen en erg muzikaal zijn, ik wil er eigenlijk op voortbouwen, maar nog extremer.”
Benieuwd naar de film? De trailer kan je alvast bekijken op: https://www.youtube.com/watch?v=ncMEhOR_NB0
Tekst: Nicholas Vandenbussche
Uit BLVRD Magazine editie #31
