Aan jong muzikaal talent ontbreekt niets in Brugge. Barno Koevoet & the Duijmschpijkers zijn daar het bewijs van. De nieuwe punkrockband startte net na de zomer van 2020 en hebben ondertussen al een EP gereleased. Dit alles met Arno Vanhoutte aan het roer. Tijdens een interview via videogesprek, sipte Arthur van zijn roseetje van den Aldi en gebeurde er bij Mathias van alles op de achtergrond. Na een fotoshoot waar we met buikpijn van het lachen nog wat napraatten, leerden we de jongens nog beter kennen.
Barno Koevoet & the Duijmschpijkers zijn middenin lockdowntijden met hun band gestart. Arno Vanhoutte (zanger), Tibo Nassel (bassist), Arthur Langbeen (gitarist), Luca Missiaen (gitarist) en Mathias Grymonprez (drummer) zijn het vijftal die samen met het Brusselse label Stadskanker hun muziek de wereld insturen.
Hoe het begon
Arno Vanhoutte (voormalige leadzanger van Budget Trash) maakte muziek die wat buiten de lijntjes kleurde van Budget Trash en besloot om een eigen project te starten, Barno Koevoet. “Barno Koevoet was iets wat ik zelf deed, gewoon in m’n kamer, ik had al enkele nummers gemaakt met mijn midi drum, maar ik wou een band starten. Dus ging ik naar Tibo, hij is de beste muzikant die ik ken,” vertelt Arno. “Ik wou dat de band bestond uit maten, zodat het plezant kon blijven en dus vroeg ik Luca en Arthur er ook bij. Het label had mij al enkele drummers aangeboden, maar dat waren allemaal veertigers. Tof, maar dat paste niet bij onze vibe. Tibo introduceerde toen Mathias, een maat van hem die kon drummen.
Bleek dat ik kort daarvoor met die gast had zitten klooien op de Zomerbar van Colada en vond dat toen al een toffe kerel. Dus hij was een goeie aanvulling voor de band, ik zag dat direct zitten.”
“We hebben nog maar drie keer gerepeteerd. Waarom worden wij eigenlijk al geïnterviewd?”, lacht Luca. ‘Ja, maar dus je kent elkaar niet allemaal en moet meteen beginnen samenspelen, hoe verloopt zo’n eerste samenkomst?’, vragen wij ons af. “Arno had alle nummers al gemaakt, hé, hij moest ze ons eigenlijk gewoon leren,” vertelt Tibo. “Maar ik was veel vergeten, gelukkig heb jij dat een beetje kunnen dirigeren,” valt Arno in. “Ik ben de brute vuist in het midden, daarom ook dat ik de band uit maten wou samenstellen. Ik wist dat ik cru zou zijn en dat lukt niet met mensen die ik niet ken.” Er wordt nog wat gelachen met Mathias die vergeleken wordt met Travis Barker op de eerste repetitie door zijn uitbundigheid. Het is duidelijk dat het met deze vijf kerels altijd samenkomsten zijn waar wat wordt afgelachen.
Ironie als handelsmerk
“Barno Koevoet is mijn muzikale boksbal,” vertelt Arno. De thema’s die Barno Koevoet & the Duijmschpijkers willen aankaarten, vertrekken hoofdzakelijk uit frustraties. De verschillende nummers gaan dan ook over neerbuigende bourgeoisie, close minded boomers, asociale social media, ontnomen vrijheid enzovoort. Deze onderwerpen kan je al horen op hun eerste EP. “Soms zitten er wel raadselachtige metaforen in. Je moet het met een korrel zout nemen, aangezien ironie beetje ons handelsmerk is. Wij gebruiken zelf bijvoorbeeld social media om de band te promoten,” knipoogt Arno.
Influences
Na een lange discussie over invloeden, muziekgenres en subcategorieën en artificial intelligence-toekomstmuziek, komen ze tot een conclusie. “Als je niet open-minded bent, kom je bij ons niet ver”, zegt Arno. “Wij zijn allemaal gevarieerde personen. Luca is een jazzdude, hij luistert naar Ben Howard en hij zingt zelf als een engel hé. Mathias heeft Braziliaanse roots en luistert naar Bossanova, da’s toch de max. Ik haat labels op muziek. Plak op ons wat je wilt: punkrock/poppunk, als het werkt, werkt het.”
Op het vlak van kennismaking met muziek eist de band een dikke shout-out naar Rock Zerkegem en de Belgische Garagescene. “De minidocumentaire ‘You’ll never tame me’ van Casper De Geus en Sam De Clercq was ongelofelijk belangrijk in mijn leven en dat van Arno, dat was een beetje onze leerschool”, vertelt Tibo.“Wij waren 15, 16 en we gingen in Antwerpen mee met dertigers naar shows in Cafee Carbon van Double Veterans, O’Grady, Voodoo Land, Leopard Skull, ... En nu speel ik zelf bij Leopard Skull,” lacht Tibo. “Maar we werden door hen wel altijd met open armen ontvangen en dat heeft ons zo ver gebracht,’ sluit Arno af.
Studio Brussel
De band is ook Studio Brussel niet ontgaan. Door een repost op Instagram is de VRT-radiozender terechtgekomen bij de band. “Ze stuurden mij op Facebook en vroegen me of ze me diezelfde avond al mochten bellen voor een interview,” zegt Arno. Zo kwam Barno Koevoet met het nummer ‘Everybody loves a swinging cat’ dus al op de radio. “Er zit een masterplan achter de band,” lacht Arno. “Nee, we hebben gewoon veel chance gehad.”
Social media
“Jonas Messelier (de manager van Budget Trash) kent veel mensen, dus ook die van het label Stadskanker, die wereldwijd bekend zijn in de underground hardcorescene. Door Jonas zijn we bij hen terechtgekomen. Alles gebeurde eigenlijk gewoon via Facebook. Facebook is key. We zijn een social media band,” lacht Arno. “De volgende stap is Myspace!”, voegt Tibo er nog aan toe. “En daarna world domination!”
De toekomst
“We hebben muziek die gebruikt zal worden in een Vans Belgium video,” zegt Arno.
“De ‘2020 EP’ die momenteel online staat, komt binnenkort uit op cassette in beperkte oplage, als demo. Hetzelfde voor de tweede EP, die komt er ook snel aan. Na de releases willen we diezelfde nummers opnieuw gaan opnemen in de studio, full band.” Mathias startte tijdens de lockdown met de uitbouw van een studio waar hij bevriende bands de mogelijkheid wil geven om op te nemen aan een voordelige prijs. “Een beetje zoals Het Lab van Het Entrepot, maar dan meer focus op bands dan op ‘producen’. Dat geeft ons ook de kans om meer te gaan experimenteren met onze muziek en instrumenten. Maar we hopen enorm op versoepelingen en shows. We willen gewoon spelen!”
Je kan de band terugvinden op: Bandcamp, Facebook en Instagram!
Tekst: Guynan Berton & Laurie Missiaen. Foto's: Jana Germanus.
Uit BLVRD Magazine editie #20.
