Tijdens de lockdown is het al eens leuk om takeaway lunch af te halen. Zeker als je eens iets anders wil dan de typisch pizza of het pakje friet. Zo kwamen wij bij de sympathieke Dries Rabaeys terecht. Dries, afkomstig uit De Panne, is een jaar geleden zijn eigen zaak gestart: Cropains.
Wat is het idee achter Cropains?
Cropains is eigenlijk een foodbar, waar er allemaal verschillende croque monsieurs geserveerd worden. Het is voornamelijk takeaway, want we hebben niet veel zitplaatsen hier binnen. Je kan dus, in normale omstandigheden, binnen eten, maar sowieso is het voornamelijk leveren en meenemen. We werken met een bepaalde kaas, namelijk Oud Brugge kaas, jong belegen en met brood van de artisanale bakker van Stephan Destrooper uit Koksijde. Hij maakt eigenlijk het brood en het deeg speciaal voor ons, het Cropains deeg dus. Hij gaat dat op een bepaalde manier gaan snijden en op een bepaalde manier gaan bakken, of ja, niet volledig bakken zeg maar, waardoor we eigenlijk ons eigen brood hebben. Dus dat is Cropains.
Hoe ben je op het concept Cropains gekomen?
Wel, stomweg gewoon thuis eigenlijk. Ik wilde een concept bedenken rond één product, dat wist ik. Maar wat concreet wist ik niet. Ik wou niet de typische pizza’s of burgers doen, daar zitten al een paar spelers in. Ik stond gewoon in mijn living en dacht: “Dat is het, croqueshjes” . En zo is het eigenlijk echt vanuit één stom ideetje aan tafel tot nu hier gekomen. Da’s een heel traject zeg maar. Je begint daarmee te testen thuis en van het product waar je mee gestart bent tot het eindresultaat is een volledig verschil.
Wat bracht je naar ons mooie Brugge?
Ik wilde eigenlijk met Cropains ergens in een echte stad starten. Sowieso vooral voor het leveren, zoals Deliveroo, Uber Eats en Takeway.com. Dat hebben we niet in de Panne of ik moest zelf gaan leveren. Ik vond dat echt belangrijk dat ik dat kon doen, zodat je ook thuis kon genieten. En zo dan wat rond beginnen kijken en Brugge is eigenlijk echt ideaal. Gent zou ook gaan, maar ja, da's nog iets verder van de Panne.
Vertel eens over de menukaart?
Normaal verandert die twee keer per jaar. Een winter en zomer menu. We proberen de seizoenen te volgen. In de zomer wat lichtere croques, zoals de grilled tapas die we hebben. Die is met serranoham, mozzarella, pesto, zongedroogde tomaten en rucola. In de winter hebben we dan nog andere varianten. We hebben er ook die eigenlijk heel het jaar blijven staan, zoals een croque Boum-Boum, een croque Aloha of croque My Lady. Die gaan we dus niet aanpassen, maar met andere variëren we wel eens. Vroeger hadden we bijvoorbeeld één in de winter met paprikablokjes, ricotta, kip, ras el hanout en cheddar. Dat was vorig jaar toen we gestart zijn in de winter, maar dan hebben we die vervangen door de croque Pulled Chicken. Die is met kip, bbq saus en koolsla, dus iets meer zomers. Nu ga ik terug meer met het menu bezig zijn, om die aan te passen naar de winter.
Gebruik je bewust lokale producten?
Ja, toch wel. Zoals ik zei, komt het brood uit Koksijde. Da’s niet lokaal lokaal maar het komt ook niet van de grote fabriek. Het wordt echt in een bakkerij gemaakt en door iemand die met het product bezig is. Dan hebben we de Oud Brugge kaas waar we mee werken op de croques, Brugse Zot bier en de koffie komt uit Blankenberge en is van Carantos. We werken ook samen met een groothandel in Brugge. Dat zijn zo’n beetje de lokale producten die we hebben en ik zou dat ook wel verder willen doortrekken.
Misschien dat ik in het nieuw menu iets verder zal kijken om er nog meer lokale producten op te zetten. De producten zijn niet uit het Brugse, maar wel uit de omgeving. Dus niet, bijvoorbeeld, kaas uit Amsterdam ofzo. Dus daar probeer ik wel op te letten. Misschien dat ik naar de toekomst toe nog meer stadsgebonden ga werken. De producten moeten natuurlijk ook altijd voorradig zijn en kloppen met het concept van Cropains.
Je bent dus eigenlijk een man met een missie
Ja, sowieso. Ik kom uit de horeca en ben ook echt horeca-minded. Waar ik echt op wou inspelen, was dat ik iets van lunch wou verkopen. Wat ik eigenlijk wilde, is binnen een beperkt budget of binnen een prijszetting mensen iets anders kunnen laten lunchen dan altijd dat gewone. En daar ben ik mee gestart. Dat was wel leuk om te doen, omdat mensen vaak zeggen: “het is eens iets anders dan wat je altijd hebt en toch is het laagdrempelig”. Een croqueshje, iedereen weet wat je ongeveer zal krijgen. Het kunnen wel toffe combinaties zijn, maar het is niet dat je opeens zal afvragen wat het is. Dus da’s wel leuk. Nu beginnen we ook in de avonden te serveren en dan vooral leveren. Hier op straat, omdat we hier ook in een winkelstraat zitten, is het rustig vanaf 18u, dus is er dan meer vraag naar geleverde croqueshjes.
Tekst: Guynan Berton. Foto's 1: Christophe Cannaert (Foodmoodpics).
Uit BLVRD Magazine editie #19.
