Dat het voor de culturele sector een harde periode is en blijft, is keiharde realiteit. Toch lukt het de doorzetters om met een origineel concept op de proppen te komen. Zo stampte DO vzw op amper twee weken tijd het concept KOER uit de grond. Wannes Loosveldt, één van de vaste waarden in het Brugse evenementenlandschap in Brugge, geeft ons een inkijk in zijn organisatie.
Hoe hebben jullie de lockdown overleefd? Als organisator en deejaycollectief is het in deze
periode toch niet makkelijk om het hoofd boven water te houden?
Wannes: “Corona hit us hard, we gingen van een volgeboekte zomer naar niets, drie maanden volledige rust en kalmte. Ik heb dat gelukkig heel snel kunnen loslaten en heb me er volledig in laten gaan. Tijd voor het gezin, geen telefoons, mails, deadlines of agendapunten. Maar de realiteit leefde dat het voor mijn broer en mezelf, beiden financieel afhankelijk van DO vzw, een moeilijke periode kon worden indien we geen nieuw plan konden bedenken. We kunnen deze zomer op geen enkele van onze vaste projecten terugvallen: geen Bomboclat Festival, geen Team DAMP-boekingen, geen NAH MEAN-party’s. Dus het besef kwam wel: must do something.”
En toen kwam het idee voor KOER? Of hoe is dat ontstaan?
“Dat is eerder toevallig gekomen. Op gegeven moment kwam het voorstel via projectontwikkelaar CAAAP om een privéwoonst tijdelijk in te vullen, ik ben daar direct opgesprongen, even gegoogled en zag dat dit huis een onwerkelijk mooie tuin bezat in hartje Brugge. Hier moesten we iets mee doen! We zijn meteen een kijkje gaan nemen en hebben ons idee – wat we eigenlijk op het moment zelf hebben bedacht, want er was niet veel tijd –voorgelegd. Een week later lag het contract klaar.
De tuin was volledig verwilderd, een echte jungle! Het gras stond tot aan onze knieën, omgevallen bomen, struiken rondom alle muren, zelfs het kleine huisje waar nu de exporuimte is, stond volledig vol. We hebben hier twee weken keihard in gewerkt om te komen tot wat het nu is, met dank aan Jacob, een tuinman die net ook zonder werk was gevallen.”
Voor de mensen die nog niet bij KOER zijn langs geweest, wat is de bedoeling?
“We willen een open tuin creëren, waarbij we de lokale horeca die afgezien heeft van Corona willen betrekken, eigenlijk gewoon the usual: deejays, optredentjes, films, een bar, foodtrucks … Hier kunnen we eindelijk doen wat we met URB EGG, ook een project waar we ons 6 jaar hebben achtergezet, niet konden doen. Daar werden we vaak afgeremd door verschillende regels of partners, mijn creativiteit heeft door die ervaringen een sterke knauw gekregen. We hadden bij URB EGG bijvoorbeeld een prachtig terras in het centrum van centrum Brugge, maar mochten er weinig mee doen: geen muziek op het terras, geen optredens. Ik ben Brugge Plus verschrikkelijk dankbaar voor alles wat ze ons daar hebben laten doen, maar het is een groot verschil met wat wij bij KOER willen en zullen realiseren.”
Het is toch een risico om iets volledig nieuws te starten in deze periode. Zijn jullie hiervoor gesubsidieerd of komt alles uit eigen pot?
“Het is zeker een risico, niet iedereen in de vzw was er dan ook meteen voor te vinden. Niet op creatief vlak, hé, want op zoiets hebben we allemaal zitten wachten, maar financieel gezien nemen we zeker een risico. Iedereen is hier nu ook vrijwillig aan het werk, niemand van ons haalt daar geld uit. Maar de locatie is te uniek, het moest gebeuren. Ik ben trots op wat we hier kunnen realiseren hebben op zo’n korte tijd. We werken dus ook met het systeem van een lidkaart, dat is in de eerste plaats om onszelf de financiële zekerheid te garanderen. Het maakt de registratie voor corona ook makkelijker natuurlijk, we weten wie binnenkomt en buitengaat. Het eerste weekend hebben we gratis opengedaan, als opendeurdag of kennismaking. Sinds week twee betaal je 5 euro per dag of 15 euro voor de hele periode, dan kom je altijd gratis binnen. We merken nu al dat veel mensen die een dagpas kopen bij het weggaan vragen om de dagkaart om te wisselen naar een lidkaart, dus de steun van de mensen is er zeker."
Jullie hebben ondertussen wel een vast publiek opgebouwd hé, ik denk dat het voor velen
een evidentie is geworden dat projecten van DO vzw wel geslaagd zullen zijn en dat iedereen
hier graag aan wil bijdragen.
“Ja, daar ben ik ongelofelijk trots op. Maar het is tegelijkertijd ook weer een realitycheck, we zijn een gevestigde waarde geworden in Brugge en mensen verwachten daar ook iets van. Ik herinner me dat ik als vijftienjarige gedreven organisator van kleinere feestjes ‘kwaad’ was op Cactus en andere Brugse organisaties dat ze de lokale groepen niet genoeg betrokken. Nu moet ik er zelf op letten dat we daar ook rekening mee houden, al is dat iets waar ik hard voor ijver. Ook hier werken we samen met La Casita voor de uitbating van de bar, we nodigen elk weekend een andere foodtruck uit, Fou de Boules verzorgt petanquemiddagen, elke week nodigen we een andere artiest uit voor een expo, … Ik heb meteen bij de opstart KAAP, Cactus en andere uitgenodigd om de locatie te komen bekijken, of we iets konden doen. We hebben hier een open speelveld in onze schoot gekregen: wij krijgen de ruimte, maar we nemen iedereen rondom ons mee. Dat zal ook altijd het leukste zijn, die samenwerkingen.”
Als we het niet krijgen, dan nemen we het. We zijn een beetje de piraten van de culturele sector, we doen het gewoon.
- Wannes
Dat resulteert ook in het feit dat jullie zo’n kansen krijgen en originele locaties blijven vinden?
“Uiteraard, we zijn al lang bezig en je leert bij elke ervaring nieuwe mensen of diensten kennen, waardoor het ook makkelijker wordt om te weten bij wie je moet aankloppen. Maar het is ook gewoon durven, dat probeer ik altijd mee te geven met jonge mensen die ook willen organiseren. Ik organiseer al fuiven sinds mijn vijftiende en ben in het begin ook veel op deuren gebotst en blijven botsen, maar als je niet probeert, dan ga je er niet geraken. Onze schepenen en burgemeester zijn er om ons te helpen en zeggen dat ook: ‘Je kan bij ons aankloppen, dat is onze job.’ Het is niet enkel ons kent ons, het gaat er vooral om dat je het moet durven. Ik heb nu pas het gevoel dat ik er vat op heb, dat het werkt, wat we willen doen en wat we willen bereiken. Ik doe het er nu ook rooskleuriger uitzien dat het in werkelijkheid is hoor, de evenementensector in Brugge staat nog altijd een paar trappen lager dan andere steden, zeker op vlak van financiële steun. Als je vergelijkt wat een festival als Bomboclat in een andere stad zou krijgen, dat is niet te vergelijken met wat wij maar krijgen en dat is echt frustrerend. Ik ben heel erg dankbaar voor alle steun van de stad, we hebben echt iedereen aan onze kant. Ook voor het project KOER zijn we met verschillende politici gaan praten en ze doen er allemaal de moeite voor om het ook te doen werken. Maar toch heb ik vaak het gevoel dat we er alleen voor staan. Dat houdt me niet tegen om te blijven lobbyen en ik ben duizend keer meer trots op wat we bereiken door eigen risico’s te nemen, nu ook met KOER. Als we het niet krijgen, dan nemen we het. We zijn een beetje de piraten van de culturele sector, we doen het gewoon. Daarom nog eens een welgemeende dank aan alle mensen die al bij KOER zijn langsgeweest en ons steunen, iedereen mag weten dat de inkomsten letterlijk naar de vzw gaan en kansen creëren voor komende projecten. Dit maakt dat de vzw kan doorwerken na corona.”
Nog even concreet: is KOER elke dag open?
“Nee, de maandag en dinsdag is de tuin gesloten. Op woensdag staan de deuren open, maar is er geen bar. Dan geldt het idee van ‘Bring your own booze’, bestel gerust een Deliverootje, kom hier chillen, wel heb je ook dan een lidkaart of dagpas nodig. Op donderdag is er elke week ‘hondenkoer’, dan zijn alle hondjes hier welkom, organiseert Tudor (gekend voor het eerste hondenfestival) hier ook workshops. Op vrijdag, zaterdag en zondag organiseren we evenementjes: deejay sets, optredentjes en op zondagochtend een ochtendshow, ontbijt …”
Tekst: Sanne De Muynck. Foto's: Jokke De Roo.
Uit BLVRD Magazine editie #17.
