In de vorige editie (BLVRD #26) vertelde Cato Crevits ons over haar project LichtDicht in Het Entrepot en haar expo op Hyperlab. Een van de fotografes die daar haar werken exposeerde, is Liza Traen. Wij hadden het genoegen een babbel te slaan met deze opkomende fotografe.
Dag Liza! Vertel eens. Wie ben je, wat doe je en wat drijft jou?
“In 2011 startte ik mijn opleiding analoge fotografie in Roeselare en ik heb die vorig jaar afgerond. Ik ben dus 9 jaar naar school gegaan, maar ondertussen heb ik wel deelgenomen aan een aantal projecten. Op Hyperlab had ik 3 foto’s hangen die te koop zullen zijn op Smallfish.Art. Ik ben ook een traject aan het volgen in Gent van Breedbeeld VZW onder begeleiding van fotograaf Titus Simoens en daarmee gaan we een tentoonstelling hebben eind april. Dus ja, allemaal analoge fotografie, voornamelijk portretten, licht en schaduw doe ik ook graag. Ik denk dat dat zo’n beetje het globale is (lacht).”
Wat is Smallfish.Art?
“Dat is een project dat Xander De Mol is gestart. Hij wil lokale artiesten aan een breder publiek presenteren en zo werken te koop zetten via z’n Instagram, website,... om zo betaalbare prints aan te bieden voor iedereen die iets in de living wil hangen. Dus eigenlijk een heel leuk concept. Hij is nog bezig met alles op punt te stellen, maar het platform zou binnen een maand online komen."
Jij hebt een doka in jouw huis?
“Ja, klopt! Eerst was die in de kelder, maar omdat er daar geen verluchting was, kreeg ik snel hoofdpijn. Ik heb dan gevraagd aan mijn huisbaas of ik dat boven mag doen, daar stond een kamer leeg. Da’s voornamelijk voor mezelf. Ik heb daar wel eens een workshop gedaan, dat is heel goed meegevallen en dat is ook iets wat ik in de toekomst meer wil doen. Mensen die hun foto’s willen ontwikkelen, zouden dus naar hier kunnen komen. Maar voorlopig is dat nog niet het geval.”
Hoe ben je bij dat idee gekomen?
“Ik wist niet waar ik het in Brugge kon doen en ik dacht: ‘als ik analoog wil kunnen verder werken, zal ik ergens iets moeten installeren’ dus dan heb ik dat in de kelder gedaan. Het initiatief van Cato bij Het Entrepot is een zeer goed! Ik denk dat mocht dat er eerder geweest zijn, ik zelf geen donkere kamer geïnstalleerd zou hebben.
In Brugge is analoge fotografie veel minder aanwezig. Toen ik vier jaar op school in Roeselare zat, dacht ik: ‘Zou ik het toch niet beter dichter bij huis zoeken?’ Dan ben ik eventjes naar de Academie van Brugge gegaan, maar de aanpak daar was niet mijn ding en ik ben naar Roeselare teruggekeerd. In Brugge is het aanbod klein, om negatieven te ontwikkelen moest ik naar Gent.”
Wie weet door de krachten te bundelen, komt dat er wel nog van (lacht).
“Ja, zeker! Ik merk nu al dat er veel groei is. Het is nog even zoeken naar wat de pijnpunten momenteel zijn. Cato heeft die drempel al verlaagd. Niet alleen analoge fotografie, maar nog veel andere stielen zijn hun terugkomst aan het maken. Zeefdruk, goudsmid, houtbewerking,... In het Entrepot zijn er veel mensen bezig met hun eigen creaties en ideeën vorm te geven.”
Waar ben jij momenteel mee bezig?
“Ik ben momenteel een selectie aan het maken van foto’s voor de tentoonstelling eind april. Het is een groepstentoonstelling van Traject Drie die georganiseerd wordt door Breedbeeld VZW. We zijn met 9 fotografes en het vindt plaats in de Zebrastraat in Gent.
Ik heb een dragqueen uit Brussel gevolgd tijdens de transformatie en daar ga ik een werk rond maken, ook met video. Ik heb uren naast die persoon gezeten en dat heeft zich tot een soort portret gevormd. Dat was fantastisch om te doen, er is nog wat denkwerk, maar dat komt wel goed!”
“Ik had nooit verwacht dat m’n fotografie meer dan een hobby zou worden. Mensen zoals Xander, die voorstelde om mijn foto’s te verkopen, hebben me een boost gegeven. Ik vind het heel leuk, nieuw en spannend! Ik kijk erg uit naar de start van Smallfish.Art. Niet alleen om mijn werken te verkopen, maar ook om zelf werken te kopen.
Enerzijds ben ik wat afwachtend, zeker nu ik bezig ben met die tentoonstelling in Gent, maar ik ben enorm benieuwd naar wat er nog komt in Brugge. Ik vind dat Brugge vooral op cultureel vlak enorm groeit, zeker de jeugd zet z'n beste beentje voor. Ik zit net in die generatie daarvoor, toen trok iedereen nog naar Gent, dus het is leuk om te zien dat we in Brugge ook ons ding kunnen doen!”
TEKST: Guynan Berton, BEELD: Cato Crevits
Uit BLVRD Magazine editie #27
