Kunstencentrum KAAP pakt in het voorjaar uit met een nieuwe concertreeks die zal plaatsvinden in de oude neogothische turnzaal van Howest. Gedurende vijf sessies brengen ze er het beste van de nationale en internationale jazzscene samen in het historische hart van Brugge. Centraal staat telkens een W.E.R.F. records band (het Brugse platenlabel dat dit jaar 30 kaarsjes mocht uitblazen) en een internationale band. Een avond, twee concerten en dit vijf maanden lang. We vroegen Benny Claeysier (W.E.R.F. records) om wat meer info.
Waarom kiezen jullie voor de neogotische turnzaal voor deze concertreeks?
Benny Claeysier: “KAAP wil unieke concerten aanbieden en die ook binnen een uniek kader presenteren. Met ons festival AMOK zijn we een aantal jaar geleden begonnen met dit soort unieke locaties in Brugge in kaart te brengen en bloot te leggen. Zo ook de oude turnzaal van Howest: een historische en architecturale parel in Brugge die voor de gewone Bruggeling - tenzij hij/zij aan Howest studeert - niet toegankelijk is. Door het presenteren van concerten binnen dergelijke uitzonderlijke kaders, willen we een extra dimensie toevoegen aan de concertbeleving.
We palmen bewust de stad in en kruipen niet op ons eigen vertrouwde eiland. Door het overvloedige gebruik van hout in het geraamte van het gebouw, krijgen we ook een verrassend goede akoestiek die zich zeer goed leent tot concerten.”
Vanwaar de keuze om telkens een W.E.R.F. records band te combineren met een internationale artiest?
“Met W.E.R.F. records hebben we jaarlijks een enorm output aan Belgische releases. Op dat vlak wordt 2024 een absoluut recordjaar, onder meer met dank aan ons dertigjarige jubileum. We hebben dus heel wat labelartiesten die we ook binnen ons KAAP programma naar een publiek willen brengen. Daarnaast willen we ook internationaal de vinger aan de pols houden en aan ons publiek het kruim van de hedendaagse internationale scene presenteren. Met deze double bill-avonden combineren we niet alleen die twee ambities, maar laten we ook nationale en internationale artiesten in dialoog treden. We stimuleren zo ontmoetingen tussen onze Belgische scene en internationale artiesten die met exact dezelfde materie bezig zijn. Op die manier hopen we ook internationale netwerken mee te stimuleren. Met W.E.R.F. records is internationalisering één van onze absolute speerpunten voor de komende jaren. We zitten in België met een bijzonder productieve en creatieve scene. Er broedt muzikaal heel wat in eigen land, maar vaak stopt de reikwijdte ervan aan de landsgrenzen (en zelfs aan de taalgrens). Wij geloven oprecht dat die barrières kunnen doorbroken worden en dat onze scene ook internationaal zijn plek kan en mag hebben. Door internationale artiesten samen met onze eigen labelartiesten te plaatsen willen we ook demonstreren dat onze scene de artistieke evenknie is. Dit soort internationale double bills zijn we trouwens niet alleen in de eigen regio aan het uitzetten, maar er zijn ook al dergelijke avonden gepland in landen als Nederland, Duitsland en Finland.”
Artiesten en bands op W.E.R.F. records lijken zich steeds minder vast te houden aan de normen van "klassieke jazz". Hoe is die evolutie gekomen?
“Jazz is altijd het muziekgenre bij uitstek geweest dat zich blijft vernieuwen. Het genre op zich had niet kunnen ontstaan mochten verschillende muziekstijlen en bevolkingsgroepen zich niet met elkaar hadden vermengd. Dus het zit wel ergens in het DNA van het genre om zichzelf constant te vernieuwen. De komst van internet en social media heeft deze tendens de voorbije 20 jaar nog eens in een extra stroomversnelling gebracht. Ook technologische evoluties hebben de muziekscene veranderd en nieuwe instrumenten en productietechnieken geïntroduceerd. De jonge garde 'jazzmuzikanten' die vandaag zijn weg zoekt, maakt dankbaar gebruik van al die nieuwe instrumenten en de overvloed aan muzikale invloeden om zo weer een geheel eigen sound te maken. Dit is een wereldwijd fenomeen en zeker in Europa heeft dat de jazzscene heel erg veranderd. In de Verenigde Staten, waar het genre zijn roots vindt, is men op dat vlak toch nog een stuk conservatiever. Veel artiesten blijven er toch ook echt trouwer aan die klassieke jazz. En dat heeft dan weer grotendeels te maken met de - in het bijzonder voor de Afro-Amerikaanse gemeenschap - sociaal-politieke context waarbinnen het genre is ontstaan. Jazz was lang dé soundtrack van de zwarte emancipatiestrijd in de States en kan daar zelfs vandaag niet van los gezien worden. Bij ons in Europa speelt dat aspect niet of veel minder. Daardoor speelt men er muzikaal vrijer. Als muziekliefhebber kan ik van beide strekkingen genieten. Maar aangezien we in de Belgische scene werken is het logischer dat we inspelen op die nieuwe hybrides en is het minder zinvol om op klassieke jazz in te zetten. Al is de deur voor dat laatste zeker niet helemaal gesloten.”
W.E.R.F. records bestaat 30 jaar, wat brengt de toekomst?
“De belangrijkste ambitie voor W.E.R.F. records is het downsizen in aantal releases en het vergroten van de service en internationale exposure voor de releases die we wel blijven doen. Dankzij onze unieke positie in België als enige jazzlabel dat - met dank aan Vlaamse subsidiemiddelen - kan investeren in (carrières van) artiesten die commercieel niet meteen rendabel zijn, worden we dagelijks overstelpt met aanvragen. In Vlaanderen alleen al studeren jaarlijks een paar tientallen muzikanten af aan de jazzconservatoria, die allemaal even gretig zijn om van muziek hun beroep te maken. Al die mensen spelen in tal van bands en projecten en die willen allemaal een album uitbrengen. Die enorme bedrijvigheid op zo'n kleine oppervlakte heeft ervoor gezorgd dat we een heel erg boeiende jazzscene hebben gekregen, die artistiek gezien fantastische dingen aflevert. Alleen merken we wel een verzadiging op de markt op. Niet alleen hebben streamingdiensten de markt voor de fysieke muziekverkoop gigantisch doen dalen, er is daarnaast ook gewoon een overaanbod. De consument die recent nog een energiecrisis te verduren had, permitteert zich steeds minder luxe-aankopen en muziek is een van de eerste dingen waarop bespaard wordt. We staan dus aan de vooravond van ons vierde decennium voor een gigantische uitdaging. Om onszelf relevant te houden én financieel stabiel gaan we kwaliteit boven kwantiteit moeten laten primeren en de afzetmarkt vergroten tot ver buiten de eigen landsgrenzen. We geloven oprecht in de kansen hiervoor. Aan een gebrek aan artistiek talent zal het alvast niet liggen.”
Naar welk optreden kijk je het meest uit?
“Het is natuurlijk moeilijk om te kiezen. Een vader kan ook eigenlijk niet antwoorden op de vraag wie zijn favoriete kind is. Wij zien W.E.R.F. records ook als een grote familie. En elk familielid heeft zijn eigen identiteit en competenties en die zijn allemaal even waardevol. Maar om er toch een paar uit te lichten. Ik kijk persoonlijk uit naar het concert van Nicolas Mortelmans, die de eerste sitarspeler is die verschijnt op W.E.R.F. records.
Daarnaast is elk concert van Robin Verheyen steeds bijzonder. Hij blijft toch een van de grootste virtuoso op sax die ons land heeft voortgebracht. Maar ik zou vooral zeggen, probeer de gehele reeks mee te pikken. Het is de beste manier om een mooi overzicht te krijgen van de muzikale diversiteit die in onze scene leeft. En mocht een concert je toch om één of andere reden niet bevallen, dan heb je nog het internationale concert dat je misschien kan bekoren. Alweer een goede reden voor die double bills. Met andere woorden: de Howest-sessies zijn voor geen geld te missen!”
Tekst: Melopee Dedeurwaerder. Foto's: KAAP.
Uit BLVRD Magazine editie #37.
