In oktober resideerde theatermaker en performer Simon Baetens twee weken lang in KAAP. Daar werkte hij aan zijn nieuwe voorstelling “I’m not Done”, die in januari terugkeert. Deze ‘doom scroll’, waarin popmuziek je door het labyrint van het internet leidt, vormt een eerbetoon aan de schaamteloze theatraliteit van popconcerten en poëzie van songteksten.
Simon Baetens is theatermaker, dramaturg en co-coördinator van het podiumkunstentijdschrift Etcetera. Daarnaast is hij ook drag performer en medeoprichter van House of Lux. “Ik ben zo’n zestal jaar geleden begonnen met drag”, vertelt Simon. “In het begin deed ik performances met het Gentse drag-collectief House of Lux en later ook solo. Mijn drag personage heet Electra. Het is een figuur die veel contrasten bevat. Enerzijds is ze heel upbeat, pop en soms meisjesachtig. Anderzijds heeft ze ook iets donkers, veel woede en stelt ze dingen in vraag aan de hand van popmuziek. Iemand vertelde me ooit dat Electra een soort Erasmusstudent is die naar een rare Europese kunstschool is gegaan, terug thuiskomt en allemaal moeilijke ideeën heeft over performance art en niet altijd begrepen wordt door haar vrienden. Dat vond ik niet slecht als ludieke backstory”.
Tijdens zijn studies Drama aan KASK School of Arts in Gent had Simon het gevoel dat zijn werk serieus en artistiek verantwoord moest zijn – een idee wat hij zich vooral zelf had aangepraat. “Met drag kan je dingen uitproberen. Op korte tijd kan je een performance met visuals en lyrics in elkaar steken”. Maar die korte performances vond Simon naarmate de tijd vorderde wat te beperkt. Het verlangen om Electra als personage en die aanwezigheid en energie van drag naar de black box te brengen, werd alsmaar groter.
Simon vs. Electra
Doorheen de jaren speelde Simon mee in voorstellingen als Mount Average (Julian Hetzel), IN KOOR! (Willem de Wolf en Myriam Van Imschoot), Ne Mosquito Pas en German Staatstheater (Rosie Sommers & Micha Goldberg). Voor het eerst verlaat zijn drag alter ego Electra de club en verschijnt die op het theater. In I’m not Done neemt Electra het publiek mee op een muzikale reis langs transformerende virtuele en emotionele landschappen.
“Eigenlijk maakt Simon de voorstelling en sta ik als uitvergrote versie van mijzelf op scène. Electra is in feite gewoon Simon, maar dan met make-up, een pruik of hakken”.
Residentie in KAAP
Twee weken lang resideerde Simon in kunstencentrum KAAP. Samen met coach Nathan Ooms werkte Simon op de vloer aan zijn teksten: “Nathan kan mij heel goed uit mijn comfortzone halen. Hij moedigt mij aan om op de vloer te gaan en dingen uit te testen. Zo proberen we te puzzelen met het materiaal”. Daarnaast kwam dramaturge Lisa Vereertbrugghen ook langs. “Met haar bekijken we waar de voorstelling naartoe gaat, wat we nog missen en of we nog bij het originele idee blijven of dit verandert”.
Over de voorstelling
De voorstelling I’m not Done gaat over zelfprofilering, eenzaamheid en de eindeloze zoektocht naar betekenis. Dit zijn thema’s die Simon al langer bezighouden. “Ik spendeer vrij veel tijd online, op sociale media. Daar zie ik de hele tijd hoe mensen zichzelf verkopen of proberen oprecht te zijn. Er is een grote vraag naar authenticiteit, maar tegelijkertijd ook een onmogelijkheid daartoe binnen die gecommercialiseerde online omgeving. Dat vind ik een superboeiend contrast. Ook hoe bijvoorbeeld kunstenaars en popartiesten over zichzelf en hun werk spreken in interviews of talks, zegt voor mij soms meer over wie zij zijn dan over hun werk zelf”. Een ander thema in de voorstelling is dromen en tussenruimtes. Zoals de tussenruimte tussen wakker zijn en slapen, tussen vermoeidheid en energie, tussen vertrekken en aankomen. Simon droomt vaak over labyrinten en tunnels. “Je kan het internet misschien ook wel zien als een labyrint waar je doorheen moet navigeren. Ik had vroeger op mijn oude Windows een screensaver van een labyrint. Dat beeld heb ik nog altijd in mijn hoofd waardoor die vormen blijven terugkomen in mijn werk”, verklaart Simon.
Ook visueel trekt Simon alles uit de kast. Zo zullen er tijdens de voorstelling niet enkel teksten, maar ook videofragmenten geprojecteerd worden met een vroege jaren 2000-esthetiek. Grote popconcerten van o.a. Lady Gaga, Madonna en Britney Spears vormen een grote inspiratiebron voor Simon. Het kostuumontwerp ligt in handen van Robbert Geens, die Simon heeft leren kennen in de drag scene. “Robbert heeft samen met zijn vriend Sam De Mol een hele grote Barbieverzameling. De kostuums zullen – denk ik – heel kleurrijk, heel uitbundig en bijna girly zijn. Het zal een interessant contrast vormen met sommige teksten die een donker kantje hebben”.
“Het publiek mag zich verwachten aan een visuele voorstelling die veel referenties en inhoud bevat. Met mijn innerlijk vuur en urgentie geef ik onderwerpen die me inspireren en bezighouden een lichaam. Het wordt een totaalervaring”, sluit Simon af.
I’m not Done speelt op vrijdag 17 januari 2025 om 20u in KAAP De Groenplaats. Tickets en info via www.kaap.be.
Tekst: Ine Detavernier. Foto's: Michiel Devijver.
Uit: BLVRD Magazine editie #43.
