Lukas Verdonck studeert, heeft een passie voor vinyl en doet zijn best in het leven. Hij staat ook aan de wieg van Harmonie, een nieuw Brugs evenement.
Lukas: Harmonie is een evenement voor de Brugse jongeren. De insteek is simpel: plezier hebben. Ik wil dat iedereen ongelimiteerd hun ding kan doen, kunst kan tonen en muziek kan spelen.
Wie zit er allemaal achter Harmonie?
Harmonie is voor iedereen, door iedereen. Ik draag het praktische luik voornamelijk alleen en zorg ook dat het legaal in orde is. De uitvoering is in de handen van “de mensen”. Wie een setje wil draaien, kan dat gewoon doen. Wil je jouw kunst ophangen? Je bent meer dan welkom. Iedereen mag gewoon hun zin komen doen. Ik zorg ervoor dat er een locatie is en de vergunningen in orde zijn.
Wil je dan ook een onderliggende boodschap meegeven?
Er is heel veel negativiteit tegenwoordig. We worden deze dagen veel geconfronteerd met de ellende in de wereld: de economie, de oorlogen overal, honger, … Ik werd er zelf ook pessimistisch van. Er is ook een reden dat ik niet vaak nog naar het nieuws kijk.
Er gaat inderdaad veel slecht, maar we mogen niet vergeten plezier te maken. Je moet kunnen ontspannen en doen wat je graag doet. In mijn ogen blijft dat de essentie van alles. Muziek, kunst en cultuur zijn daarbij enorm belangrijk. Zonder die zaken zijn we zelf ook niks. We hebben ze nodig om uit het systeem te breken.
Hoe kwam het idee dan tot stand? Kwam dat spontaan van de ene op de andere dag?
Ja, toch wel; bij de eerste editie had ik mijn vergunning pas de dag zelf gekregen. Het scheelde niet veel of we mochten het allemaal afzeggen. Soms moet het eens meezitten, hé! Na die eerste keer voel je dat je zoiets vaker wilt doen. Daarop volgde dus een tweede en een derde editie, en nu is ook de vierde editie gepasseerd. We zien wel waar het eindigt.
Waaruit haalde je de inspiratie toen je aan de slag ging? Zijn er bepaalde evenementen, collectieven of organisaties die een invloed hadden?
Je zou kunnen zeggen dat ik inspiratie haal uit de lelijkheid. De wereld is lelijk as fuck aan het worden. Er mag wat meer schoonheid zijn. Het voelt aan alsof er niks meer wordt gebouwd met schoonheid voor ogen, maar alles functioneel en minimalistisch moet zijn.
De natuur verdwijnt en we vervangen het met beton. Alles is hetzelfde: simpel, grijs, lelijk en saai.
’s Ochtends opstaan en gaan werken zul je altijd moeten doen. Daar kom je niet onderuit. Maar als je vroeg opstaat, door straten vol met dezelfde nieuwbouw wandelt om dan de trein te nemen langs dezelfde ongezellige en lelijke station, hoe kun je dan niet depressief worden? Vroeger werd er vaak gezegd: “In China wonen ze allemaal in die grote appartementsgebouwen. Dat ziet er daar allemaal hetzelfde uit!” Hier is dat ook zo, hé! Je maakt je wereld gewoon donker. Het is precies alsof je een permanente winterdip creëert.
Ik ben nogal de pessimistische kant aan het opgaan. In mijn ogen wordt het gewoon allemaal te futuristisch. Soms word ik er bang van. Er zijn wel nog mensen die voor schoonheid willen zorgen, en die mogen we niet tegenhouden.
Die laatste zin is interessant. Is dat een gevoel dat je hebt als je Harmonie organiseert? Heb je het gevoel dat je voldoende ondersteuning krijgt?
Ik probeer het voornamelijk zelf te doen met zo weinig mogelijk ondersteuning. Je moet je eigen ding kunnen doen. Als je niet tegen de lamp kan lopen, leer je er ook niks uit. Het ontbreekt vooral aan locaties. De jeugd heeft meer plaats nodig om evenementen te kunnen organiseren. Je kan toch bijvoorbeeld een “jongerenwijk” creëren; een wijk waar er lawaai kan gemaakt worden en dingen kunnen doorgaan. Mensen kunnen er nog steeds komen wonen, maar weten dan ook dat er evenementen kunnen doorgaan. Dat kan ook met specifieke vergunningen, en het hoeft zeker niet enkel voor feestjes te zijn.
Voor heel wat laagdrempelige events kun je nu enkel bij Jeugdhuis Comma terecht, maar één plaats is te weinig. Zolang de locaties er zijn kan alles nog vergund en legaal doorgaan. Zodra het niet meer gaat of er geen plaats meer is, dreig je naar de illegaliteit af te drijven.
Je bent niet de eerste die voor dergelijke evenementen Jeugdhuis Comma aanhaalt.
Er is ook maar één zaal die echt laagdrempelig en toegankelijk is voor events die met soundsystems werken. Er komen constant nieuwe sounds en organisaties bij. Dat is goed en kunnen we alleen maar aanmoedigen. Dat heeft echter een keerzijde. Er is meer vraag, maar er mag minder en er is geen plaats voor iedereen. Er moet iets gebeuren en daarvoor kijken we ook in de richting van het stadsbestuur. Zij hebben ook invloed, bepalen de regelgeving en kunnen daarnaast ook mee voor legale locaties zorgen.
Brugge wil culturele hoofdstad worden in 2030, maar de meest levendige subcultuur in de stad voelt zich niet gehoord. We worden niet eens aangesproken. De jongerencultuur voelt zich grotendeels genegeerd en in de steek gelaten. Er is zoveel Brugse jeugd met kunst, cultuur en organiseren bezig, maar ze staan er haast alleen voor. Wat gebeurt er dan? We gaan naar Gent kijken en zoeken daar locaties. Daar kan en mag er meer. Er zijn bijvoorbeeld meer sessies van Brugse soundsystems in Gent dan er in Brugge doorgaan. De cultuur vertrekt gewoon uit de stad. Als je culturele hoofdstad wilt worden zorgt, dat volgens mij voor een probleem.
Het is niet zo dat er helemaal niks mag in Brugge, maar alles moet hier onder heel strikte voorwaarden gebeuren. En dan gaat het bestuur nog eens pronken bij de geslaagde events. Ik vind dat schandalig.
Los van de regeltjes, hoe ga je praktisch te werk voor de organisatie van een Harmonie?
Het is heel DIY. Ik werk voornamelijk op goed geluk en hoop dat het goed komt. Het belangrijkste is de kunst en de muziek. De rest trekt zijn plan wel.
Ik vraag gewoon aan veel mensen of ze zin hebben om iets te doen op Harmonie. Het is een safe space. Als je wilt draaien, kom draaien. Wil je een sound zetten, zet een sound. Wil je jouw kunst ophangen, doe maar.
Het is ook niet de bedoeling dat ik alles organiseer zoals ik het wil.
Er moet gewoon een event zijn waar mensen zich goed voelen. Wie ben ik om te bepalen wat goed is en wat niet? Iedereen heeft een eigen smaak en mening. Je moet jezelf soms aan de kant kunnen zetten. Beslissingen moeten niet altijd vanuit je eigen visie komen.
Maakt dat ook een geslaagde Harmonie?
Als iedereen zich geamuseerd heeft en hun ding heeft kunnen doen, is het geslaagd. Zo simpel is het. Het mooiste dat je eruit kan halen is de dankbaarheid van deelnemers en bezoekers achteraf.
Je bent nu vier edities ver. Wat brengt de toekomst?
Ik hoop vooral dat er veel kunst bijkomt. We proberen die safe space te creëren, maar mensen durven nog niet altijd met hun creaties naar buiten te komen. Dat komt wel, beetje bij beetje.
Iedereen wil natuurlijk wel ergens naartoe. Ik heb al een paar ideeën. Uiteindelijk wil ik dat Harmonie meer dan gewoon een evenement wordt. Het moet een organisatie zijn die zich inzet voor mensen die misschien meer hulpbehoevend zijn. De sterke helpt de zwakke. Dat is logisch, maar blijkt toch niet zo evident. Dat is de reden waarom Harmonie gratis is en zal blijven. Ik wil dat iedereen ervan kan genieten, ongeacht hun economische of sociale situatie.
Je mag niet vergeten dat wij heel veel geluk hebben met waar wij zijn terechtgekomen. We moeten meer dankbaarheid tonen. Je kan dan wel heel hard tegen het systeem zijn, op het eind van de dag lig je wel in een warm bed, in een deftig huis, omringd door je familie en vrienden. Door alleen maar te kijken naar alles dat slecht gaat, maak je jezelf kapot. Daar maak ik mezelf ook nog schuldig aan, hoor. Ik ben ook maar een mens. Het loont om soms tegen jezelf te zeggen dat alles oké is.
Lukas, enorm bedankt voor je tijd en dit interview. Heb je nog een laatste boodschap waarmee je wilt afsluiten?
Je mag nog zoveel geld hebben als je wilt, als je niet gelukkig bent, ben je er niks mee. Geniet van de simpele dingen.
