We beginnen met een wistjedatje: sommigen hebben een penis, anderen een vulva. Knal. Geen rocket science. Deze gedachtegang wordt door velen op handen gedragen. Een reden van deze overtuiging is omdat men denkt dat dit een ‘biologisch feit’ is. Dat er enkel ‘man’ en ‘vrouw’ bestaan en dat dit objectief vastgesteld kan worden in de realiteit. ‘Moeder natuur spreekt voor zichzelf, toch?’ Helaas strookt dit allesbehalve met de realiteit en is dit een ‘westers’ denkmodel dat ons is ingepeperd sinds de geboorte. Want in de realiteit zijn ‘man’, ‘vrouw’, ‘gender’ en ‘geslacht’ veel ingewikkeldere concepten dan dat, en hebben sommige mensen naast simpelweg een penis of een vulva, intersekse kenmerken bij de geboorte. Ook hebben zowel chromosomen als hormonen, uiterlijke kenmerken, innerlijke geslachtsorganen, genderrollen, en nog heel wat andere zaken een gigantische invloed op wie je bent als persoon en hoe je je voelt. Dus dan kunnen we ons afvragen: gaan veel assumpties in onze samenleving echt over de ‘natuurlijke gang van zaken’ of zijn ze een uiting van onze cultuur?
Vandaag stelt BLVRD samen met Taboebrekers de status quo van onze samenleving in vraag en breken we enkele taboes open die de spanningen rond natuur vs. cultuur blootleggen. Een voorbeeldje: homoseksualiteit lijkt voor sommige mensen iets dat ingaat tegen de natuur. Bij de Romeinen van de Klassieke Oudheid werden homoseksuele handelingen echter niet afgekeurd. Daarentegen werd in het moderne Rome van de 21ste eeuw, enkele weken terug door ene Franciscus het homohuwelijk vriendelijk naar de uitgang verwezen. De pointe van dit voorbeeld: we bepalen zelf onze cultuur en gebruiken een imaginaire ‘objectieve natuur’ als verantwoording hiervan. Zo komt homoseksualiteit bijvoorbeeld wél voor in de natuur. Met andere woorden: we beelden ons in dat iets werkelijk wel of niet hoort te zijn op basis van onze fantasie in plaats van onze wetenschappelijke kennis.
Alles waar onze verbeelding dan geen weg mee weet, belandt uiteindelijk op de vuilnisbelt der taboes. Met de beste bedoelingen om onze maatschappij te organiseren op een vredevolle en beschaafde manier, beseffen we niet dat we geliefden uit onze eigen samenleving daarmee buitenspel zetten. Ken jij iemand die met een of twee benen in een taboesituatie staat? Wellicht wel. Meer dan je op het eerste zicht zou denken dus ga er maar van uit, want er zijn er veel.
De kans dat je ze nog niet hoorde is echter ook reëel. Tot vandaag. BLVRD introduceert je met plezier aan Taboebrekers: een team van moedige, hilarische en stijlvolle activisten. Het initiatief komt vanuit het Huis van de Mens, het vrijzinnige hoofdkwartier voor kritische denkers die wetenschap boven geloof verkiezen. Kapitein Joke Neels staat aan het roer van de taboebrekersschip en legt de beginselen kort voor je uit: de Taboebrekers komen voort uit een vat vol frustraties. Onze moderne samenleving kent nog steeds veel problemen met onbesproken waarheden. Het maakt niet uit of je er schrik van hebt. De angst voor het onbekende zorgt ervoor dat men het wil wegstoppen of erger nog: het demoniseren van de menselijke realiteit. Dat is kei kwetsend. Daartegenover ligt de oplossing al zo lang onder onze neus. De weg naar dialoog is een kwestie van de juiste houding: door kennis te delen en te vergaren elimineer je alle vijandigheid over onderwerpen die eigenlijk al zo oud zijn als de mensheid zelve.
Daarom is er nu de campagne van de Taboebrekers: de trekkende strijders die de wereld om zich heen bewust maken van bestaande taboes en de mistige bullshit die errond hangt. Laat het dan ook geen geheim zijn dat de ervaringsdeskundige activisten ooit zelf bij de slachtoffers hoorden.
Arty is non-binair, wat wil zeggen dat dit een persoon is die zich niet thuis voelt in de binaire gendercategorieën ‘man’ of ‘vrouw’. En dat ‘thuis kunnen voelen’ is een belangrijke drijfveer waar de Taboebrekers voor strijden. Arty vertelt dat het hokjesdenken voelt als een leven in een kooi, daar hoort niemand in thuis. De persoon die Arty is staat voor een gedreven karakter die voor niets minder gaat dan een constructieve omgeving, voor iedereen.
Een jongedame aan de vergadertafel werd als kind ongepast aangeraakt door haar leerkracht. Jaren later kwam alles uit en werd seksueel overschrijdend gedrag iets meer bespreekbaar. Niet lang daarna werd ze misbruikt door haar toenmalige vriend. Genoeg reden om een taboebrekers-militant te worden die gebrand is om deze toestanden voor anderen in gelijkaardige situaties te vermijden.
Elise bewijst dan weer op haar beurt dat het geen teken van falen is om een alleenstaande moeder te zijn, integendeel: het kan een bewuste en vooral ook succesvolle keuze zijn. In een samenleving waar steeds meer complexe gezinsstructuren voorkomen, strijdt zij voor gezonde houding tegenover elke liefdevolle vorm van ouderschap.
Jonathan ging op zichzelf én met anderen door het diepe dal der depressie en vocht zich een weg naar het zonlicht. Die weg leerde hem ontzettend veel over de atletische attitude die je dient aan te nemen om jezelf uit het drijfzand te trekken. We moeten er geen tekeningetje bij maken dat dit vandaag relevanter is dan ooit en dat we blij mogen zijn dat iemand de ballen heeft om de taboes hierover te breken om anderen te helpen.
Lisa vat het uiteindelijk nog eens voor iedereen samen: we maken de metamorfose van iets slechts naar iets goeds. We kijken goed naar onszelf, onze omgeving en de tijden waarin we leven. Dit zijn de ingrediënten waarmee we brouwen aan een formule om anderen te helpen richting een toekomst waar we ons verhaal als wapen inzetten om het voor iedereen beter te maken.
In de filosofie dat de erkenning van het probleem de eerste stap is starten de Taboebrekers een bewustzijnscampagne op. Via verschillende kanalen gaan ze aan de slag. Sociale media spreekt voor zich. Tijdens de Triënnale van nu tot oktober krijgen ze een kapel ter beschikking die ze volledig zullen gebruiken om taboes op de meest uiteenlopende, originele manieren te breken. Er komen podcasts en workshops. Het succes in deze campagne zit hem enerzijds in de strijdkracht van de militanten, anderzijds in de aandacht van … jou. Volg de sociale media, spring eens binnen tijdens lopende projecten en vooral: ga de conversatie aan. Aan tafel, op het werk, met kinderen en met ouderen. Zorg ervoor dat we elkaar laten weten dat er plaats is voor iedereen met liefdevolle bedoelingen: het is 2021, als we een robot kunnen laten rondsnuffelen op een andere planeet kunnen we evengoed in dialoog gaan met mensen die zich onterecht schamen om zichzelf te zijn.
Tekst: Emiel Vdg. Foto's: Taboebrekers.
Uit BLVRD Magazine editie #22.
