Dit voorjaar zullen de ateliers op de Burg verplaatsen naar het historische landhuis in Assebroek, dat recent nog onderdeel was van de school Mariawende. Het gebouw zal dus zijn vormgevende en ondersteunende functie blijven behouden, maar nu voor de opkomende kunstenaars van De Tank. Het is een nieuw hoofdstuk voor de organisatie, die ook nieuwe mogelijkheden voorziet. Coördinator van De Tank, Elke Desutter, en residenten Judith Desmytterea en Dajo Van den Bussche reflecteren over de bijzondere locatie en de opportuniteiten die de verhuis met zich meebrengt.
Jullie hebben twee jaar gezocht naar een nieuwe ruimte voor De Tank. Hoe komt het dat de zoektocht zo moeizaam ging?
Elke: “In eerste instantie was de oppervlakte het grootste obstakel. We hebben nu 35 ateliers voor de 40 kunstenaars in De Tank. Voordat we begonnen aan de zoektocht had ik iedereen opgebeld om hun verwachtingen te horen, onder andere over hoe ze staan tegenover het delen van een ruimte. Er is veel ruimte in Brugge, maar die is niet altijd toegankelijk of beschikbaar. Bij de start van de zoektocht hebben we een werkgroep gevormd met allerlei partners die mee hebben gezocht. We hebben veel locaties bezocht die vaak net niet onze verwachtingen inlosten. Zo was het soms te tijdelijk, terwijl we toch liever een ruimte voor een langere periode konden gebruiken. Het was vooral heel belangrijk dat we iedereen die nu in De Tank zit konden meekrijgen.”
Een nieuwe locatie betekent wellicht ook nieuwe mogelijkheden. Kan ze ook een permanente plek voor De Tank worden?
Elke: “Het is grotendeels nog altijd tijdelijk. We hebben wel goed contact met de eigenaren van het pand. Er is al gepraat over mogelijkheden om in de toekomsten samen te werken in het beschermde deel van het gebouw, maar dat is dus niet voor meteen. Ik ga niet onder stoelen of banken steken dat we een prachtlocatie in het midden van Brugge hadden. Blydhove ligt eerder buiten het centrum, al denk ik dat dat ook wel nieuwe mogelijkheden brengt. Er is een mooi grasplein voor het pand, dat zeer uitnodigend is. Je hebt ook meer parkeermogelijkheid, wat voor veel kunstenaars zeker een pluspunt is. Daarnaast is de schikking van het gebouw ook anders dan wat het op de Burg was. Ik denk dat de uiteenlopende soorten ruimtes echt een inspiratie kunnen zijn voor de kunstenaars. We hebben veel grotere, maar ook kleinere kamers, wat een variatie aan huurprijzen betekent en dus ook voordeliger zal zijn voor een aantal jonge kunstenaars. Zo is de drempel minder groot voor jongeren die zelf met hun zakgeld moeten betalen. Voor anderen is het ook de kans om een groter atelier in te nemen. Het is moeilijk te vergelijken met onze vorige locatie. We zitten zeker met een ander soort pand en omgeving, maar dat kan natuurlijk juist opportuniteiten bieden. Het is nu absoluut een verwelkomende plek en we zijn nog steeds overtuigd en blij met de keuze.”
De Tank voorziet niet enkel ateliers, maar ook een exporuimte aan zijn residenten. Dajo en Judith, jullie zijn nu een nieuwe vzw aan het oprichten voor een off-space die de programmatie van de exporuimte op zich zal nemen. Hebben jullie met de verhuis naar een nieuwe ruimte ook gereflecteerd over een nieuwe aanpak of nieuwe ambities bij de tentoonstellingen?
Dajo: “Absoluut, daarom dat we ook op het idee zijn gekomen van een vzw. Ons eerste doel is een jaarprogramma opstellen. We willen nu streven naar meer consistentie, en dus frequenter iets organiseren. Daarnaast is het grootste verschil volgens mij dat de exporuimte door een externe organisatie gecureerd zal worden. Het concept is nog pril. Voorlopig lijkt het erop dat we vier tentoonstellingen per jaar zouden organiseren, één per seizoen. Deze zullen altijd solo of duo zijn, dus geen thematische groepstentoonstellingen. De helft zal door ons gecureerd worden en voor de andere tentoonstellingen zouden we telkens een gastcurator willen inviteren. Die krijgt dan budget, een platform en creatieve vrijheid. In de periodes tussen de tentoonstellingen zouden we ook een publiek programma opstarten met talks en workshops. Op deze manier kunnen we eveneens die consistentie naar het publiek toe garanderen. Uiteindelijk blijft het voor ons steeds van belang om opkomende kunstenaars te helpen of begeleiden waar kan: coördineren, cureren, een tekst schrijven, communicatie…”
Waar kijken het jullie het meest naar uit bij de verhuis naar de nieuwe Tank?
Elke: “Naar het moment dat de puzzel volledig gelegd is. We hebben nu alle residenten het gebouw en zijn ruimtes getoond, zodat iedereen zijn voorkeuren en benodigdheden kon doorgeven. Wanneer we de oude garde al een plekje hebben kunnen geven, zal ook duidelijker worden welke ruimtes nog over zijn voor nieuwe residenten. Ik wil dus meegeven dat geïnteresseerden zeker nog aanvragen kunnen insturen voor een atelier in De Tank. Het ontvangen van nieuwe creatievelingen is ook een mooi vooruitzicht.”
Judith: “Voor mij staat de verhuis vooral voor opportuniteit, een nieuw begin. Met de nieuwe locatie, maar ook met de vzw, krijgen we de kans om onze fundamenten echt sterker te maken. Er is veel ambitie en potentieel om te laten ontplooien. Het is een kans om onze community te versterken op een manier waarop verbondenheid centraal staat. Zowel intern in De Tank als extern wanneer we met de vzw inzetten op verbinding met kunstenaars, organisaties, scholen, etc. Ik denk dat het belangrijk is dat we kunnen blijven groeien.”
Dajo: “Er zijn veel zaken waar ik naar uitkijk. Ik kan eigenlijk niet wachten op de verhuis. Bij mijn eerste bezoek aan het kasteeltje was ik helemaal verkocht. Ik zag meteen mogelijkheden om performances te plaatsen, maar ook om het grasplein in te zetten. De ruimte biedt zoveel kansen, en is ook zelf een inspiratiebron. Je merkt dat er geleefd is, en geleerd, want het was vroeger een school. Overal, in elk hoekje, zijn sporen hiervan terug te vinden. Het is een aangename verandering met het overheidsgebouw waarin De Tank zich bevond op de Burg. Nu kunnen we gewoon meer doen, zoals picknicken op het grasveld in de zomer. Ik denk dat het een borrel- en verzamelplaats gaat zijn voor alle maffe ideeën en mensen. Het gebouw straalt gewoon die energie uit!”
Judith: “De nieuwe ligging buiten het centrum zal ook een verademing zijn. Ervoor zaten we in een hoek van de Burg verdoken. We waren precies een beetje bijzaak, waar je vluchtig over keek of langs passeerde. Nu gaan we echt een ruimte hebben waar we ten volle kunnen zijn.”
Elke: “Ten slotte kijk ik vooral uit naar de nieuwe samenwerkingen, zoals met Dajo en Judith. Ik ben heel blij dat die vraag is gekomen om iets te doen in de exporuimte, waardoor we hen als jonge ondernemers die kans kunnen geven. Daarbij hebben we goed contact met de eigenaar van het pand en de kindercrèche die op hetzelfde terrein ligt. Bij hun bezoek merkten we al hun nieuwsgierigheid naar de werking van de ateliers en naar kunstenaars. Ze zijn dus zelf ook vragende partij om een connectie te zoeken tussen de kinderen en De Tank, en wat hieruit zou kunnen voorvloeien. Dat is wel echt heel fijn, want kunst is voor iedereen!”
Tekst: An-katrien Callebout, Beeld: Dajo Vandenbussche
Uit BLVRD Magazine editie #32
