Op korte tijd ontpopte Willy Organ zich tot vernieuwer van het Nederlandstalige levenslied. Zijn teksten zijn vaak donker, zijn beats steeds dansbaar en zijn optredens altijd memorabel. Maak kennis met de 35 jarige Simon Platteau aka Willy Organ.
Wat is het verhaal achter Willy Organ?
“Mijn vrienden vergelijken mij met een ajuin waarvan er iedere keer een nieuwe schel valt en Willy Organ is deze keer een vrij grote schel. Vroeger speelde ik al in een band, maar ik ben niet echt een groepspersoon. Zo had ik een hekel aan groepsactiviteiten en luisterde ik veel liever muziek in mijn kamer op het internaat hier in Brugge. Ook in de band was ik de outsider. Nu ik solo optreed met Willy Organ moet ik me van niets meer aantrekken en kan ik helemaal mijn eigen ding doen. Het maakt niet uit wat de mensen ervan denken. Het oorspronkelijke plan was gewoon muziek maken en online zetten. Ik had totaal geen idee hoe het allemaal ging verlopen. Plots is het allemaal een beetje ontploft.”
Hoe belangrijk is YouTube voor jou?
“Blijkbaar is er nu zelfs een nummer van mij gebruikt op TikTok (lacht). Maar ja, YouTube is heel belangrijk. Toen ik mijn nummers online zette, kreeg ik vrij snel telefoon met de vraag voor een optreden. Ik had op dat moment maar drie nummers, dus moest ik in snel tempo nog superveel nummers maken om een set gevuld te krijgen. Op de uiteindelijke avond had ik een nummer tekort, dus kwam ik op het idee een instrumentaal nummer te spelen, aangevuld met experimentele dans van mezelf om zo toch maar aan mijn tijd te geraken. Ik deed tot voorkort ook alles zelf: van optredens vastleggen tot clips producen en muziek schrijven & mixen. Dat hoor je vooral nog op de eerste plaat waar sommige nummers tamelijk brak klinken. Op de tweede plaat heb ik meer hulp gekregen en dat hoor je ook.”
Van waar komt jouw liefde voor de Nederlandstalige muziek?
“Ik ben opgegroeid met verschillende soorten muziek. Gorki en de teksten van Luc De Vos vind ik nog steeds zeer inspirerend. Sommige mensen hebben een soort schroom om te laten weten dat ze naar Nederlandstalige muziek luisteren, maar daar heb ik geen last van. Ook kan ik in het Nederlands mijn boodschap beter kwijt. Mijn muziek is bijvoorbeeld heel persoonlijk, en als je nummers maakt die over jezelf gaan dan is het handig dat je de taal kent. In het Nederlands gebruik ik vaak dubbele bodems en dankzij die gelaagdheid kan ik zo cleverder uit de hoek komen. Dat lukt toch voor mij net iets gemakkelijker dan in het Engels.”
Heb je ooit het West-Vlaams overwogen?
“Neen, zeker niet. Omdat ik net hou van het mooie pure AN. Sommige mensen zeggen dat ze mijn West-Vlaamse tongval in mijn teksten heel soms horen doorklinken, maar ik wil dat zo steriel mogelijk houden en extra letten op mijn uitspraak. Dat is een artistieke keuze. Het AN verdwijnt helaas ook langzaam. Kijk maar naar TV of in de media, waar de meeste mensen tegenwoordig een verbastering van hun eigen dialect en het AN spreken.”
Zou je ooit een duet willen opnemen?
“Ik heb onlangs het nummer ‘Kerkplein’ opgenomen met de West-Vlaamse band DIRK. Het nummer wordt normaalgezien nog voor de zomer gedropt. Hierop fantaseer ik over mijn begrafenis. Wat betreft andere duetten: ja graag! Ik had het er ooit eens over met Mathieu Terryn, frontman van Bazart, maar hij heeft me geghost. Iemand anders die ik graag hoor zingen is Jessy van The Mackenzie.
Een typische 90’s dame met een hele mooie stem. Of Guido Belcanto. Ik had hem het nummer ‘Geen haar op mijn hoofd’ voorgesteld om samen te brengen. Maar jammer genoeg zag hij dat laatste niet zitten.”
Je staat bekend als een vernieuwer van het genre. Heb je al reacties gehad van kleppers binnen het genre?
“Ik vrees dat de meeste muzikanten mij haten. Bij bepaalde muzikanten kan je niets op tegen hebben maar bij mij is dat iets meer zwart wit. Wat ik doe is natuurlijk niet alledaags.”
Je muziek is dansbaar en vrolijk, maar je teksten zijn soms droevig of intens. Hoe ervaren de mensen dat?
“Het publiek snapt het, of snapt het niet. Mijn fans noemen zich de Kerk van Willy. Ze hebben onder andere ook StuBru aangepord om mijn muziek te draaien. Als een trollenleger zijn ze mij beginnen taggen op hun socials tot dat StuBru er niet meer omheen kon. En de fans die vinden die dualiteit nét zalig. Zo had ik onlangs een show in Nijmegen in Nederland en na de show kam iemand me vertellen dat de tekst nog donkerder moet, zodat het contrast nog groter wordt. Dat is misschien ook een weerspiegeling van hoe ik zelf ben. Ik heb een happy en sociale kant maar tegelijkertijd ben ik ook graag alleen. Ik ken veel mensen, maar ik ben ook heel select met wie ik een diepere connectie heb. Er is een merkbaar verschil tussen hoe ik me presenteer en hoe ik me voel.”
Is humor belangrijk in je tekst?
“Humor is één van de ingrediënten in de Willy Organ-saus. Het zit er quasi altijd in. Misschien iets minder op de nieuwe plaat maar ik zoek wel steeds het spanningsveld op tussen het kwetsbare en het banale. Het is nooit alleen het één of het ander. Mijn teksten zijn niet alleen hard en realistisch maar ook vaak gelaagd, met een extra dimensie om die donkerheid te compenseren. Als ik merk dat mijn teksten té zwaar zijn, dan probeer ik dat te counteren met humor.”
Op 6 mei verschijnt met ‘Laat Ze Maar Branden’ het tweede album van Willy Organ. Dat wordt gevierd met een Willy Organ-expo. Kan je daar meer over vertellen?
“De expo vindt plaats op 22 april en kadert binnen het kunstenfestival ‘Gebroed’ in Menen als een soort fandag met o.a. een try-out, performances, video- en installatiekunst. Als insteek ga ik spelen met de grens tussen het publiek en de artiest. Misschien ga ik zelfs op in het publiek. De sculpturen en installaties zullen in totaal 3 weken blijven staan.”
Hoe ziet je zomer er uit?
“In mei staan er een aantal clubshows gepland en in de zomer sta ik op enkele festivals. Daarover binnenkort meer. Op de Gentse Feesten kan je me vinden op het volkse Sint-Baafsplein. Ik hou er ook van om op de ene dag op een hip festival te staan en op andere dag een volksfeest. De beide moet kunnen. Ik wil niet alleen een niche hip en artsy publiek aanspreken. Willy Organ is er voor iedereen.”
Tekst: Layla Cornelissen, Beeld: Scorpio Sisters
Uit BLVRD Magazine editie #27
