Voor het tweede jaar op rij nodigen we jonge Brugse kunstenaars uit om mee te werken aan het lichtparcours van Wintergloed. Onder de naam “fluisteringen” en met als thema “gesprekken met de stad” gingen Nina Everaert, Gerard Cornet, Karim Shatla, Lucy Lu en Ward Rosseel aan de slag. Op de stenen bank tussen het Minnewaterpark en de Katelijnepoort vind je Nina en Gerard, of hun muziek toch althans. Haar kennen we ook onder de naam Doorn Roosje en hij werkt als producer onder de naam Kill The Jester, maar ook als duo zijn ze ijzersterk en goed op elkaar ingespeeld.
Hoe begin je zo’n samenwerking voor een opdracht als deze? Begin je met de muziek? Of vertrek je van de tekst?
Gerard: We werken al langer samen en meestal gaat het zo dat Nina start met het schrijven van een tekst en het aanbrengen van een bepaalde sfeer, vibe of gevoel en dat ik daaruit vertrek. In dit geval, voor Wintergloed, zijn we elk apart gestart en hebben we die twee dingen dan samengebracht.
Waw, dat lukt op die manier? Om dat dan samen te brengen tot een geheel dat past?
Gerard: Yes, onze aanpak is zeker anders dan bijvoorbeeld bij hip hop, waar je start van een beat en dan de tekst daarop afstemt, maar we zijn echt goed op elkaar ingespeeld.
Nina: Het was voor ons allebei een drukke periode, dus het was ook wel praktisch om elk apart te beginnen. Gerard maakte muziek die al zeer gelaagd was en zeer veel sferische elementen bevatte. Ik schreef drie pagina’s tekst (lacht). Die dingen legden we samen en dan was de eerste stap: schrappen. Welke stukken tekst moeten eruit, waar laten we pauzes in de muziek, … Daar zoeken we dan samen naar.
Hoe zou je jullie track voor Wintergloed omschrijven?
Gerard: Jouw stijl begint hoe langer hoe meer zich te vormen naar een kruising tussen hip hop en poëzie en dat voel je echt in het midden van de track. Het stuk start met spoken word en naar het einde toe voel je wel echt dat ritme in de tekst.
Nina: Maar, het rijmt niet hé en dat vind ik wel belangrijk. Vroeger schreef ik heel vrij en dan ben ik zo wat meer in de hip hop gerold, en dat is super vet, maar je hangt dan wel aan een bepaald stramien vast en dat voelt soms beperkend voor mij. De beat is de baas dan en dan moet je volgen. Nu hebben we anders gewerkt en dat voelt veel vrijer. Er komt wel een beat in, maar het is vooral heel atmosferisch.
En heeft de plek zelf jullie geïnspireerd?
Nina: Yes, het thema “gesprekken met de stad” en de plek met het bankje hebben mij wel echt geïnspireerd voor de tekst. Het idee is dat ik met mijn tekst in gesprek ga met de persoon die hier op het bankje komt zitten. Ik vertrek van de insteek dat ik kan verbeelden wat zich in mijn hoofd afspeelt en dat dat er misschien wel zo uitziet als de plek hier. Als je dat doortrekt zijn er overal in de stad zo’n plekjes, die verbeelden wat er in mensen hun hoofd omgaat. Je kan over zoveel onderwerpen schrijven, dus als ik een houvast krijg - zoals deze plek - dan helpt dat wel echt.
Zijn er bepaalde onderwerpen in jullie muziek die vaak terugkomen?
Gerard: We zijn allebei niet bang om iets meer duister of gevoeliger te gaan. Ik hou ervan om emoties te tonen in mijn muziek.
Nina: En ik ben er ook trots op dat we durven die donkere kant op gaan, dat het soms over zwaardere thema’s gaat. Onze muziek sessies durven ook wel eens filosofie sessies worden, over sommige dingen kunnen we uren doorgaan. Laatst deed je nog zo’n mooie uitspraak, Gerard, weet je nog?
Gerard: Juist, ik zei dat sommige mensen het geluk hebben om van thuis alles mee te krijgen en om een huis te kunnen bouwen met ijzersterke fundamenten en sterke bakstenen, maar dat anderen die fundamenten niet meekrijgen en dat die harder moeten werken.
Nina: Ik heb het daar soms wel moeilijk mee inderdaad. Maar goed, als wij moeten beginnen met bouwen vanuit een moeras, dan geraken we er ook wel met ons bootje en dan bouwen we een houten huis op palen!
De plek met het bankje en het thema “gesprekken met de stad” hebben mij wel echt geïnspireerd voor de tekst. Het idee is dat ik met mijn tekst in gesprek ga met de persoon die hier op het bankje komt zitten. Ik vertrek van de insteek dat ik kan verbeelden wat zich in mijn hoofd afspeelt en dat dat er misschien wel zo uitziet als de plek hier. Als je dat doortrekt zijn er overal in de stad zo’n plekjes, die verbeelden wat er in mensen hun hoofd omgaat. Je kan over zoveel onderwerpen schrijven, dus als ik een houvast krijg - zoals deze plek - dan helpt dat wel echt.
- Nina
Is er een specifieke droom die jullie hebben? Waar wil je graag naartoe?
Gerard: Hoe meer tijd ik kan spenderen aan het hetgeen dat ik echt graag doe, hoe beter.
Nina: Mijn dichtstbijzijnde droom is om het project waar we nu mee bezig zijn - met Gerard, Lucy, Ward en Anton - om dat af te werken en dat te kunnen brengen.
Je kunt Nina volgen via @stekkerblomme en Gerard is te vinden via @kill.the.jester.
Foto's: Jasper van het Groenewoud.
